Toen ik zo’n dertig jaar geleden langs de poldermolen kwam fietsen, ben ik nooit meer weggegaan. De molen, 't Hoog- en Groenland, uit ongeveer 1680 staat op zo’n prachtige plek in de natuur. Jarenlang leefden we echt tussen de vogels, insecten en in een bloemenzee. In de afgelopen jaren heb ik met eigen ogen gezien hoe de natuur is veranderd. Het ziet eruit als een groene woestijn. Nauwelijks nog bloemetjes te bekennen en ik hoor steeds minder vogels. Neem grutto’s en kieviten, ze zijn er niet meer.
Mijn liefde voor groen en natuur is eigenlijk met de paplepel in gegoten. Toen ik twaalf jaar was, stuurden mijn ouders me naar de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. Daar leerde ik alles over wat groeit, bloeit en vliegt. Natuurlijk zijn er periodes geweest waarin ik er wat minder aandacht voor had, maar eigenlijk is het mijn hele leven blijven hangen.
"Ik zie het echt als een missie"
Nadat ik las hoe slecht het gaat met de insecten in Nederland en ik me realiseerde hoe ook de natuur om onze molen heen is veranderd, wilde ik wat doen. Hoe klein ook. Ik zie het echt als een missie. Bedenk wel dat als het slechter gaat met bijvoorbeeld de bijen dan gaat het uiteindelijk ook slechter met ons. Dat moeten we natuurlijk zien te voorkomen.
In mijn enthousiasme ben ik biologische zaden gaan verkopen die mensen in hun tuin of in de buurt kunnen planten. Die zijn inmiddels uitverkocht maar wel te koop bij bijvoorbeeld de Bijenstichting. Daarnaast heb ik de wegberm en de waterberging bij onze molen met een bijenmengsel ingezaaid. De gemeente en Waternet reageerden heel positief, net als op het plaatsen van insectenhotels. Als straks blijkt dat ik daarmee een steentje heb bij kunnen dragen dan wil ik dat volgend jaar zeker uitbreiden.
Ik doe dat niet in mijn eentje. Gelukkig zijn er meer enthousiastelingen als ik die zich hebben aangesloten bij de Groencommissie in Baambrugge. Het is belangrijk dat er over het klimaat en biodiversiteit wordt gesproken en de boodschap als een olievlek wordt verspreid. We ontkomen er niet aan dat er iets moet worden gedaan. Al haal je maar een tegel uit de tuin en stop je er wat bloemzaadjes in, dat scheelt al een enorm stuk!
"Als je de natuur haar gang laat gaan, krijg je leuke verrassingen"
In Nederland bestaat het beeld dat een tuin strak en netjes moet zijn, maar daar moeten we van af. Als je de natuur haar gang laat gaan, krijg je leuke verrassingen. Er komen dingen aanwaaien die je nooit hebt gepland en die het ineens heel goed blijken te doen. Bovendien is het in deze tijd van drukke banen een heerlijke ontspanning door met de handen in de grond te zitten. Zo word ik heel blij als ik de bijen driftig bezig zie bij het insectenhotel dat ik onlangs heb geplaatst. Of als ik zie dat het kwikstaartje dat elk jaar weer in ons tuinhuisje zit vijf kleintjes heeft. Prachtig toch!